İLK GÜLÜCÜK -42-
Burası İzmir Karşıyaka
Bayraklı Karşıyaka’da Kuşlar yine eskisi gibi Cıvıl cıvıl ötmekte... Karşıyaka’da. Oy babam oy Canım babam oy Yıllarca sonra yine... Ebediyete gittiğinden beri sen Terk ettiğim Karşıyaka’dayım yine.. Şu an aklımda hayallerimde Manolya apartmanındaki evimizdeyim. Hayalin nasıl da canlı baba Çünkü sen bende hiç ölmedin Sen benim en çok sevdiğimdin Zihnini ruhunu nasıl da sarmışım? Ben sende yaşıyorum baba! Mutluyum karınca kararınca Hele bir de var ya! Sıhhatim eskiden olduğu gibi Dört dörtlük olsa oluverse.. Yapmak istediğim işler var. Örneğin ilk işim... Sayın hakimimiz Sıtkı beyi Görüp ziyaret edeceğim Epeyce de yaşlanmıştır.. Güleç yüzlü tatlı dilli Sayın hakimimiz Sıtkı bey. O askerde ölen amcamın Asker arkadaşı idi... Hep amcamdan bahis ederdi Nasıl heyecan ile,derdi hep Ah Cemal,ah Cemal Ne çocuktu Cemal... Hala kulağımda sesi! Burası İzmir Karşıyaka. 10.09.2008. KARŞIYAKA/İZMİR Müide DECDELİ. |