Yorgunum
İçim yorgun dışım yorgun
Dökülmüş tutmuyor sıva Sızlıyor her iki yanım Ufak bir kırıntı kalmış Belki gelecek yarınlar Mavi renk olacak diye Ruh nedenden oldukça Tutunacak dalın dalın oluyur Adı umut dünyası Yürekte böyle sesleniyor Zamanın varken varlığına Dış ses denen o ses |