Sokaklar sessiz durgun
Şehir yorgun ben yorgun
Sokaklar sessiz durgun Geceyle gelen yalnızlık Gönlüne olur büyük vurgun Ay doğmaz yıldızlar ışık saçmaz Duvarlar soğuk konuşmaz Saatler durmuş zaman geçmez Bir elim de kalem Döküyorum içimdekilerini sağır dilsiz Sadık dostum masamdaki beyaz kağıda Satır satır şiir olur Dönüşür feryad ile ağıda Zaman içinde bir yolculuk Alıp götürür beni Çocukluğuma gençliğine özlediğim O yıllarıma uyanırım tatlı düşün ortasında |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar