Bu şehrin sokakları
Bu şehrin sokakları
Kardan buzdan üşütüyor beni Kayacak gibi ayaklarımın altında Tedirginlik var yine yüreğimde Kavuştuğum günün şafağında Karanlık gibi duruyor üstümde Eyvahlar dolaşır dilimde Bekliyor beni belirsiz günün sonu Umutlar ya dar ağacında Yada kilitli parmaklıklar arkasında Şimdiye dek hep böyle oldu Bu ömrümün sayfasında Bu korkularımı çok görme Kalka düşe yaralandı Ayaklarım diz kapaklarım Bundadır bunca umutsuzluğum İşim belkilere kalmış Var olan vadenin süresinde |
İnsan çok defa üzücü şeyler yaşasa da yine de umudunu hiçbir zaman yitirmemeli.
Bir söz vardı , gök kuşağı hep yağmur sonraları oluşur diye miydi tam hatırlayamadım.
Umutlarınız hiç bitmesin değerli şair
Saygılar, selamlar