Yine sabah gün ışığına.
Kucak açmış kuşlar sevdalı .
Türküler söylemekte
Masamda duran bir fincan kahve sigarama eşlik etmekte.

Yeni umutlarla bakarken gönül bahçeme içimde bir cocuk .
Umudu gülümserken
Yine kırıldı umutlarım.

Yan evde acı bir cığlık
Feryad figan birbirine karışan .
Hıçkırık sesleri
Hayata gözlerini kapatan biri
Daha dedim kendime.

Heyhat ömür su gibi gelip gecmekte ne genclik kalıyor nede yaşlılık baki bu dünyada.
Oysa binbir umutla uyanmıştım o gün.
Yine kırıldı umutlarım.

Ve dedimki bizler kimiz ne için var olduk neye yaşıyoruz .
Oysaki yaşam bir tiyatro .
Sahnesinden ibaretmiş.
Doğarsın sahne evin acısıyla tatlısıyla hüznün ve kederinle.
Sonra oyun biter ve perdeler iner o tiyatro son bulur .

Bu hayat böyledir işte .
Tam bağlandım dersin dert keder hepsi bitti kurtuldum derken cocukken oynadığım .
Oyun gelir aklıma sar sar sar makarayı cöz cöz makarayı.
yine kırıldı umutlarım
Şu
Üç günlük dünyada