YELEKbazen yaran öyle kabarır ki taşan köpüklerin şavkında boğulursun tutunmak istedikçe kayar toprak sanki çağırır seni öyle naif bir çağrıdır ki öldüm dersin etrafına bakarsın her kapanan bakış bir kürek toprak atar atar da ölemezsin yüreğini açıp bakarsın bir elek çürümüş her bir delik kocaman boşluk tutup da sırtına geçirirsin acıdan bir yelek her bir sırası canına koyduklarının acı acı sözleri bir yel eser düşer aklına cümlenin acısı önce yakar lavları dağın olur eteklerin ateş alır sonra üşütür buzları sarkıt olur ciğerin buz keser öldüm sanırsın , ölmez ölemezsin oluk oluk kana derler Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |