Derin Göç...Uzun ve sessiz rüyaların içine düşen yaşam Sadece sevdiğimiz zamanlara taşıyorsa bedeni Hayata dokunmak için mi sürekli uyur insan... Kalbimi derin kaz mezarcı Alışkanlıklar duru bir yalnızlığın miladı olsun ...’İ!’di yaşam İmlenir akşam Bir göz kırpığı serhat Ufku zorlar serazat İkrar eyler yıldızlar Ağırlaşır serenat Eskinin dinlenmiş derinliğinde Hüznü defile eden güzellinle Define bulmuş gibi aklımı al götür yine Asrın ardına doğru Bükülüp dökülen Su gibi Yahya Kemal’in kalemi ’O’nun ismiyle sesi ’artık meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan’ Ardına bakmadan Görmesi zor uzaklara taşır beni Göçebe kahkahaların huzursuzluğu var içimde İç geceden fener gözlü bir çocuk koşar peşimden Gece ve sen Tek hatıram Yalnızlıkları örten günle Düşer şehre Gölgelerin içinde çoğalan başıboş bedenler izsiz yürür her yanımdan İçine İçime İçinden Geçer gider Kimseye değmeden Hiç kesmeye... |
Çok etkiledi şiiriniz beni
Çok saygı ve selamlar