Ne Çok Zormuşsun Be Ayrılık..
Bir Yandan Hasret Tüter Gözlerin de..
Bir Yandan Özlem Sarar Bedenini..
Hazin hazin İç Çekerken Öylece..
Kimi Zaman içine, Kimi Zaman Dışarı..
Akar Gider Sessiz ve Ilıkça Göz yasların..
Sinene Oturur Bir Ağırlık, Yutkunamazsın..
Düğümlenir Boğazında Sevgi Sözcükleri de…
Asla Ama Asla Söyleyemezsin..
Çünkü Her Biri Canından Can Alacak..
Canına Acı Katacaktır; Hüzün Matemin de..
Tek ve Biçaresin Zamanın her Diliminde..
An İçerisine Sığdırırsın Bütün Anıları..
Gözlerine Düşer Bir Buğu Tanesi..
Hayallerine Dalarsın Hafif Bir Tebessümle..
Ayrılığın Soğuk Dokunuşuyla Birlikte..
Dönersin Can Alıcı Gerçeklerine...
An İçerisinde Parçalanır Bütün Hücrelerin..
Saniyeler Geçmek Bilmezde Bitirir Seni..
Yalnızlığın Girdabında Boğuşurken…
Yaşamak mı? Ölmek mi ? Diye Sorgularken…
Can Vermişsin Son Hatıranın; Son Karesinde…


Mükremin Özdemir.. Tarih : 25.05.2024 Saat : 21:43 Bodrum / MUĞLA