güzel mi güzel" diyordu
kendi duyamasa da..
neden göreceliydi ki güzellik
ah bir de görebilseydi

neden,
iyi zamanı olmamıştı..
zaman belki ona iyi gelmiyordu
anılarını süpürdüğü avuç ayalarında..
rüzgarlanıyordu lodos sinsice poyraza
uçuşuyordu tülden göz perdeleri ayyuka

kasvetliydi yüzü,
yüzü gök, göğü külbeyaz
geçmeyen, geçirgenlikti sanki geçmişi
haleti ruhiyetinin, çoktan teslimiyetinin
örgülenmiş saçlarını doladıkça nefesine
"neden, sahi neden" diye soruyordu
soluyordu yağmur, soluyordu çiğnemeden,
toprağın aş’k eren obruğuna inceden


savaşın galibi olmazsa, olmaz ilkesiydi
kendisiydi savaşın, savaş kendisi değilken
obez bir çığlığın sessiz sabahıydı sıskalığı
aşinası oldu zamanla açısı dar zihninin
her katmanında uçurumlaştıkça odalar
yalnızlığındaki ekosuz sese sarıldı
"neden ben, hep ben, yine ben tanrım" diye

uçurumsu odaların dolu boşluklarıydı
hafızasında her salise birer hadiseyken
vakit modası geçmiş vedaydı ve
bu kadar neden uçurumdu bedenine ...

~°~
~°~
~°~