Bire yalan dünya söyle,
Bu insanlık nere böyle,
Kimse yola gelmez şöyle,
Gaddarlık var anlayış yok.

Yiyeceğin lokma ekmek,
Nedir bu kadar kan dökmek?
İnsanlığı söküp yıkmak,
Bu gidişat yanlıştır çok.

İnsan insanı vurur mu?
Bu cehalet bir gurur mu?
Vicdansa rahat durur mu?
Her haksızlık zehirli ok.

Bırakın boş emelleri,
Hayra çevirin dilleri,
Yeşertin şu gönüller,
Olmasın mı duygular tok.

İnsan derdi ile yanan,
Çiçeklerle güle konan,
Kendini de bir şey sanan,
Zalimleri hizaya sok.

İnsan ağlamasın gülsün,
İnsansın gülsün bülbülsün,
Cehalet sararıp solsun,
İnsan olma hünerin dök.

İnsan ol reçeteni bil.
İlmini de Kuran’dan al,
Şirki sen yerden yere çal,
Kötülüğü yapma sen kök.

Cemal gel bir dertleşelim,
Problem pek çok konuşalım,
Eksiklerle tanışalım,
Doğrulara eşdeğer yok.




Cemalettin GÜRPINAR