Ektiğini Artık Biçemiyorsun
Şu yalan dünyanın yeni düzeni,
Ektiğini artık biçemiyorsun. İnsanlık gidince, bozulmuş geni, Güvenip derdini açamıyorsun. Şeytan kölesini meydana salmış, Mertliğin yerini nâmertlik almış, Yarayı görünce basan çoğalmış, Hangi yöne dönsen kaçamıyorsun. Bağlarda yeşermiş ayrıklar otlar, Haramdan göbekte oluşmuş katlar, “Az öte git” deme lağımlar patlar, Paça bulaşmadan geçemiyorsun. Kalpleri körelten “Hep bana, ben”di, Yardım dağlarını hasetlik yendi, Karardı gönüller sevgi tükendi, Dostluk çeşmesinden içemiyorsun. Tükenmiş değerler yok olmuş bir bir, Yıkasak ta çıkmaz bedendeki kir, Kimi kıral olmuş, kimisi vezir, Tilkiyi, tazıyı seçemiyorsun. Halkın Şairi M. Usta Halkın Şairi M. USTA Şiirleri |