Bir görsen nasıl ağladım
Ben bu şiirimi ölerek yazdım
Gözlerim aglarken gülerek yazdım Canımı ikiye bölerek yazdım Kanayan yaramı yine dağladım Bir görsen sen yokken nasıl ağladım Perişan gönlüme meyhane dersin Acırsın halime divane dersin Kadehler şaraplar bahane dersin Kanayan yaramı yine dağladım Bir görsen sen yokken nasıl ağladım Eğildim yoruldum büküldüm sanma Bu bir sonbahardı döküldüm sanma Sırt üstü düşünce yıkıldım sanma Kanayan yaramı yine dağladım Bir görsen sen yokken nasıl ağladım Rabbime duamda seni överim İster hiç olmasın sende değerim Tekrar doğsam valla seni severim Kanayan yaramı yine dağladım Bir görsen sen yokken nasıl ağladım Büktüm şu boynumu bükmem desem de Söktüm Cigerimi sökmem desem de Bir damla göz yaşı dökmem desem de Kanayan yaramı yine dağladım Bir görsen sen yokken nasıl ağladım Harun yıldırım |
Gururla kalbin kavgası şiirde açıkça görülüyor
Delikanlılık ruhu ruhun sevdası
Bu savaşta kazanan yok
Düzene girmek için yar Yaren gerek
Başka çözümü yok
🪴
Bazen sevgi uğruna ağlamak şifa gibi bir şey
Belki de ruhu pişiren Ateş
Cehennemden bir parça
Belki de cennetin sarhoşluğu...
Burcu Burcu buram buram
Elvan Elvan
🪴
Dahası bunları söyletebilen
güzele güzeli yaratan ezele
İkisi adına dizilmiş Gazele
Büzülmese bile ruhum ağlayışı o sele
İnsanın selam durası geliyor
Teşekkürler selam ve saygılar