toprağa
yürür
su...
kafiyesiz
sözlerin
yayılması
gibi
boşlukta.

toprağa
yürür
su...

mecaz
zaman:

antik
bir
orman

gel
ve
bana
küs...

daha
çok.

azalıyor
saçlarının
kırıklarına
sakladığın
gündoğumların...

kızıl
ve
kekre.
bir
tat
ki

göğüs
kafesinde
tuzaklar
kurup,
öldürüyorsun
benli
düşlerini.

mavi
ve
siyah

pas
ve
iyot
değil.

kollarını
iki
yana
açışı
bir
martının

dal
ve
koku

mecaz
zamana
bir
patika
açılır
yüreğinde.

gözlerine
yürür
kan.

mecaz
mekân:

bir
inkalının
el
yazmaları
hiyeroglif
düş
bozumları
ki
yarılır
Nil

bir
iz
bir
yürek
bir
koku
ve
bir
iz/
daha...

heyelansız
bir
taşınma
yüreğinden
yüreğime

düş
kırılmasıdır.
bir
kaburga
sesi...
şimdi
ve
içimde.
derinlerimde

daha
sıkı
vur
ve
dağıt
gülüşümü

boşluklarım.
ışıkları
kapatılmış
odalar
gibi
çekiyor
dizlerini
karnına...

ve
ses!

toprağa
yürür
su..

ojesiz
tırnaklarıyla
yarasını
kaşıyan
bir
kadın.

aynada/
bir
kadın
yanım da
yüreğimde
içimde
şiirimde..

mısraların
perdelerini
kaldıran
bir
geceye
benzer
sureti...

İşaretler...

unutma,
yol
yürüyenin
değil.
görenindir.

iliğine
işliyor
sızısı.

buna
izin
vermeliyim...

mecaz
mekân:

oda
karanlık
ve
bir
yatak

çoraplarını
giy
ve
bana
gel.
kışlıklarını
at.
boşalt
dolaplarını

yük
ağır
olan
değil
kullanılmayandır.

gel
ve
devril
üstüme

bir
nefes
bir
nefes/
daha
kaşınır,
bebeklerinde
gözlerimin

uykularıma
kaçan
rüyan
ve
görüntün.
yüreğimde..


(...)