Bir Gün MutlakaBir Gün Mutlaka Karanlığın hüznü çökmüş geceye Kirpiklerin ıslak gözlerin kara Yalnızlığın sesi çıkmış dağlara İniltiye bile hasret şu gönül Yıldızlar küsmüş geceye Ay kopmuş gitmiş Düğüm olmuş bilmecelerle Volkanlar isyanlarda Sanki patlayacak Fırtınalar koptu kopacak Yer Gök darmaduman olacak Yalnızlığın sesi yükseliyor Damarlarında... Yalnızlıklar yaşanıyor Her an bu gök kubbe altında Herkes bihabermiş gibi masum Sen hiç kimsenin umurunda Çünkü her işleri yolunda Bu böyle gitmeyecek Gözlerdeki perdeler Teker teker inecek Düğümler çözülecek Yalnızlığa veda edeceksin Bir gün mutlaka bu dünyada Nuray Öngeç |