KİMSE BİLMEDİ
Ben beni yok ettim hep parça parça
Olmadı düşmanım kendimden başka Ömrümde ilk defa tutuldum aşka Sel oldu göz yaşım kimse silmedi. Yok yere harcadım bu tatlı canı Sezmedim yoluma tuzak kuranı İçimde koparken Nuh’un tufanı Boğuldum deryada kimse bilmedi. Feryadım duyulmaz bitti nefesim Kimseler duymadı kayboldu sesim Ruhumu kül etti kendi ateşim Bendeki yangını kimse görmedi. Arındım özümü çekince dara Meğer dermansızmış bendeki yara Bir dost bulunmadı yaramı sara Tükettim sabrımı kimse gelmedi. 𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î.𝖎𝖑𝖐𝖊𝖗 𝕸𝖚𝖗𝖆𝖙 𝕮𝖎𝖓𝖎𝖙𝖆𝖘 𝟭𝟰.𝟬𝟱.𝟮𝟬𝟮𝟰 𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐 |