Bir Kibrit
Sivas’ta diri diri yakıldılar.
Onları birer ot parçası sayıldılar Otuz yedi ayrı hayattılar Bir kibrit ucuyla tutuştular İnsana, insanlık dışı Muamele yaptılar Aradan yıllar geçti Hiç bir şey olmamış gibi Üstünü kapattılar Bu katliamı yapanlar Hiç ama hiç utanmadılar Sahi utanmak neydi? Utanmak ahlaktı Utanmak ar, namustu Utanmak onur, omurgaydı İşte bu eksikliği olanlar Zulmün temelini kurdular İçlerindeki vebayı Dünyaya yaydılar. |