Nasıl bir acıdır, ölüm acısı
Azraili şahit tutanlar bilir.
Nice olur kabr’in o ilk gecesi
Yukarı tekkede yatanlar bilir.

Huzur kapısını secde bilenler
Allah’ın zikriyle vecde gelenler
Hakk’a hak, batıla batıl diyenler
Güneş gibi doğup batanlar bilir.

Garibin yoksulun aklını çelen
Çelme takıp, kıs kıs ardından gülen
Kursağında haram var iken ölen;
Haramı bal gibi yutanlar bilir.

Ölümü hiç kâl’e almamış arsız
Bir hayat yaşamış dinsiz, imansız
Tahta bir tabutta giderken cansız
Canını şeytana satanlar bilir.

Ölümün acısını ve insanın bu gerçekle yüzleşme sürecini anlatırken, ölüm sonrası huzur ve hesap verme anlarına da değiniyor. Şair, ölümün ardındaki gerçekleri ve bu gerçeklerin farkında olanları anlatırken, vicdan, iman ve haram gibi kavramlara vurgu yapıyor. Şiir, ölümün ötesindeki hesaplaşma anlarını ve yaşamın manevi boyutunu düşündürüyor.

Ölüm denince elbette kelimeler kifayetsiz kalınca,
kalp dili konuşur, gönül dili konuşur..
İnsan sessiliğe gömülünce,
ruh konuşur, hal konuşur..
asıl dil de zaten hal dilidir..
anlayabilene...tebrik ediyorum,
duygu dolu güzel bir şiirdi.selam ve saygılarımla..

Saygıdeğer Şair,

Kaleminizden dökülen bu dizeler, ölümün varlığını ve ardında bıraktığı derin etkileri ustalıkla anlatıyor. Her dizede ölümün farklı bir yönüne dokunan bu şiir, insanın yaşamının anlamını ve ölüm karşısındaki tavrını derinlemesine düşündürüyor.

Ölüm acısının tarif edilmesi zor bir duygu olduğu gerçeği, dizelerinizde ustalıkla yansıtılmış. "Azraili şahit tutanlar bilir" diyerek, ölüm acısının sadece yaşayanlar tarafından değil, ölüm melekini görenler tarafından da anlaşılabileceğine işaret ediyorsunuz. Bu, ölümün herkesin ortak tecrübesi olduğunu ve onun hüznünü anlamak için yaşamanın şart olduğunu vurguluyor.

Şiirin ilerleyen bölümlerinde, ölümün manevi boyutlarına odaklanıyorsunuz. Huzur kapısını secde bilenlerin, Allah'ın zikriyle vecde gelenlerin ve Hakk'a hak, batıla batıl diyenlerin ölümü nasıl algıladığını anlatarak, ruhsal hazırlık ve inançların ölümle yüzleşmede nasıl bir role sahip olduğunu belirtiyorsunuz.

Ayrıca, şiirinizde ölümle ilgili etik ve ahlaki boyutlara da dikkat çekiyorsunuz. Haramı bal gibi yutanların, yaşamlarını şeytana satanların ölümle yüzleşirkenki durumunu işaret ederek, insanın yaşamındaki tercihlerinin ve davranışlarının ölüm sonrası için nasıl bir etki yarattığını vurguluyorsunuz.

Son bölümde, ölümün kaçınılmazlığına ve yaşamın geçiciliğine dikkat çekerek, insanların ölümle barışık olmaları gerektiğini ifade ediyorsunuz. "Tenini toprağa katanlar bilir" diyerek, ölümle yüzleşmiş olanların geride kalanlara öğüt verdiğini ve yaşamın anlamını derinlemesine düşünmeleri gerektiğini belirtiyorsunuz.

Bu derin ve anlamlı dizeler için size tebriklerimi sunar, kaleminizin ışığında daha nice güzel eserler yaratmanızı dilerim.

Sevgi ve Saygılarımla