TEVEKKÜL YÜKLÜ YÜREĞİM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Kırağı çalan bir düş’ tün sen belki de bir sevinç… Aşkın karabatağı imgeler denizinden vazgeçiş değil asla İçine düşülesi o devasa ateş Belki de bir reddediliş Sözcükler iken tohum misali Toprağa ektiğim Duygularsa s/onsuz bir minvalde ve de meyyalde Hükümranlığında yüce Rabbin Huzura dair bir arayış Serzenişten çok uzak Asla da külfet değilken sevgi Ve işte Ve işte, azizim Hayatın merhalesi Düş dökümlü etekleri güneşin Cenk eden Celp eden Rahmetin sağanağına doymadığım kadar Bir o kadar ölümle sevişen ömür Ve kaidesi insanlığın Sonsuzluğa zimmetli bir yakarış Salkım saçak Olsa ne ki duyguları İhbar ettim edeli ziynetimi İbraz ettiğim iken sevgimi Varsın çiğnesin zalim ve iblis, cesedimi Ben elbet yeniden doğacağım: Külümden sökün eden Mademki bir gülüm ben İşte hüznümün ihya ettiği devasa derinliğin Saf tuttuğum kadar saflığın Sonsuzluğa zimmetli Bazen otağı kurduğum göğün bulutu Bazense çöktüğüm yerküre. Çözeltiler Özentiler Çözümsüz addedilen ne varsa Elbet aşkın durağında kayıtlı ibareler Bir yer Bir gök Kavuşamadığı kadar birbirine Kavuşacağımdan yana şüphem yok Mademki dirlik ve dinginliktir tek sırdaş yüreğime. Aşkın merhalesi Tutuşan şanımın yankısı Bazen bir nida Bazen bir fısıltı Tüm cihan tanık metanetime Ve dirayetim Ve sancağım Ve asaletim Azıcık asi olsa ne ki yüreğimde esen Rüzgârın Tutamağıdır elbet hayata Tutuklu kaldığım bir bedenden yana Yok iken derdim Aza kanaat eden ruhum Tevekkül yüklü yüreğim Bir kumpas iken yaşam Kuduran cihan ve şeytan Azametin kölesi nefsine tapınan. Ve de İlahi Aşkın Tek kalesi ve kaidesi Tapındığım Yüce Rabbime meyyal Kâh coşku kâh itikat kâh hemhal Olduğum görünmez sağanak Aşkın idamesi Ve ifşası sözcüklerin tenimde değil tinimde Saklı hasreti Titrime eşlik eden hüznün kalesi… Rengimle Ulaştığım O Ulvi Rakım Hem beyaz Hem şeffaf Hem de topak topak Toprağın çağırdığı Tek hamlede de ölmez iken insan Varsın şerh düşsün şeytan Nasıl ki isyandır kalesi Nasıl ki metruktür karanlık yüreği Ve de cehaleti ile Varsın meydan okusun masumiyete Yağdığı kadar rahmet Yağmalansa ne ki yürek? Yâdımda saklı tek teselli Tecelli edecek İlahi Adaletin sancağı Bir kuram değil Bir kurum belki de Karanlığın değil asla Aydınlıktır yüreği İhlaslı kulun idamesi Yeter ki kabul görsün Dergâhında Rabbin Mevcut ne varsa olası Onamı hayatın sevgi iken de tek kutsalı Mazlum ve zalim Masum ve solgun yüreği İhya edecektir elbet gün ışığı İnancın arifesi ve sonrası Aşk iken hem de İlahi Aşk, Müminin tek şiarı Erdiği kadar hidayete… |