ÇOK YORULDUM ÇOK!…
Dosta varamadan geçti bir ömür
Günleri saymaktan çok yoruldum çok Yüreğim görmedin olmuş bir kömür Vâveylâ duymaktan çok yoruldum çok Aşka düşen gönül uslanmaz artık Örtüyü kaldırsan her taraf yırtık Şu gönül denilen sevdadan tırtık Aç iken doymaktan çok yoruldum çok Bir sevda çölünde takılıp kaldım Gördüğüm rüyaya daldıkça daldım Bir tutam aşk için çok kapı çaldım Nefsime uymaktan çok yoruldum çok Bağlanmak istedim ağ bulamadım Gönle nakış için tığ bulamadım Ben dostun uğrunda yol olamadım Harama kaymaktan çok yoruldum çok Gelişin anlamın bilemez oldum Bir güzel uğruna sararıp soldum Acun’um çaresiz ne menem kuldum Sevdama kıymaktan çok yoruldum çok Selahattin ACUN’un kaleminden✍ ONBİR MAYIS İKİBİNYİRMİDÖRT/ADANA (Fotoğraf alıntıdır) |