Ç ile Kdüşünülen ânları artakalan buruk sevinçlerinde biriktirir ’Ç’ çisil çisil yağmurdur akar can g i b i... damla gibi damlar canan’dır ’K’ akar şeklini alır mevsimin biriktirir okyanus rengini boşluğun ve bütünleşir bir resmin tuvalinde ’Ç i l e K’... rengine boyar kırmızı, sevdalarını mevsimin en güzel meyvesi ki denildiği ân ilk onlar gelir akla uzak şehirlerin ıslak tatları gibi şekere sürünüp taşırlar a ş k ı... aşk’ın bir diğer t/adı da çisil çisil nağmeleri ve coşkusu sevinçlerinde saklı çoğalan aşk’larındadır korkmadan t a ş ı d ı k l a r ı... ve mevsim baharın habercisi aşkı diğer adıyla çağrıştırır kısaca ’Ç i l e K’... - hissediyor/susuyordum... çok yakındın biliyordum içimde istiyordum, ç i l e k k o k u y o r d u n... Copyright © by ahd Ali Hakan DÜZ |
toprağın kokusunu henüz sıyırmamıştın
nasır nasır yoldukça
içine yağmurun ıslaklığı
kar ayazı sunan
çilek kokardı gözlerin
yumdukça