Y'ol
İstediğim sadece
Gözlerini okumaktı Neden ışıkları kapattın Yolumu bulamıyorum İstediğim sadece Sana varmaktı Neden ellerini bağladın Ellerim cepte koşamıyorum İstediğim sadece Bir mülteci gibi Ellerinin kubbesine sığınmaktı Neden Soluğumdan nefesini çektin Sensiz nefes alamıyorum Ses’siz nefes alamıyorum |
Gözlerinde kitap taşıyan birini sevmek, şair olup okumaktan daha zordur.
Hayat biraz da onun korkusuydu.. Onun yoluna ayak sürememesi..
ve hayat biraz da nefessiz kalmanın, boğulmanın, buharsız kalmanın korkusuydu.
Aşk onun gözlerinde kutlu bir yolculuktu.
Cenneti uzakta değil hemen içindeydi, hemen yanı başında iki göz mesafesindeydi.
Onun gözlerinde tılsımlı bir dünya vardı.
Baktıkça var olmanın lezzetiyle kendinden geçesi geliyordu insanın.
Onun soluğu bir can suyuydu.
Kanının ihtiyaç duyduğu yegane serumuydu.
Ama neden!
Şair şiir yazmayı biliyor da, yazdığı kişi okumayı bilmiyor !
''Bir gün gözlerimin ta içine bak,
Anlarasın ölüler niçin yaşarmış''
Yol varsa yolcu hep vardır ama,
destur var mıdır işte orası meçhul.
Hoş gelmiş şair.
dolu dolu gelmiş.
Eyvallah.