ÖÐRETMENÝN ÝZÝNDE
Dillerden düþmeyen bir türküsün sen
Bayraða renk veren allarýn vardýr Peþinden koþtuðum bir ülküsün sen Bin bir derde deva ballarýn vardýr Üzerine bassan gülümser toprak Elini deðdirsen yeþerir yaprak Sen mahir ustasýn, talebe çýrak Meyvelere durmuþ dallarýn vardýr Yüce dað baþýnda kar gibisin can! Canýmýzdan özge yâr gibisin can! Hasretinle yakan kor gibisin can! Anlamasý müþkül hâllerin vardýr Gelinin saçýna çalýnmýþ kýna Temeli hoþgörü, bilgiden bina Mimar Sinan, Yunus, sen Ýbn-i Sina Ýlim pazarýnda þallarýn vardýr Topraða tohumu eken bahçývan... Körpe fidanlarý diken bahçývan... Aðacý yaþ iken büken bahçývan... Çatlamýþ, nasýrlý ellerin vardýr Oklarý hedefe süren yaysýn sen Ýlimden bizlere düþen paysýn sen Zifiri gecede dolunaysýn sen Baharý andýran yellerin vardýr Gök kubbeye deðen baþlar sendedir Ýçe akýtýlan yaþlar sendedir Masmavi umutlar, düþler sendedir Bentlerini aþan sellerin vardýr Medeniyetime beþik öðretmen Hayallerimize eþik öðretmen Karanlýk gecede ýþýk öðretmen Zirveye yol veren bellerin vardýr Sevgi paletinde renktir öðretmen Anaya babaya denktir öðretmen Yürek meydanýnda cenktir öðretmen Ýrfana adanmýþ yýllarýn vardýr Cehalet zýrhýný deler geçersin ’Olmaz’ diyenlere güler geçersin Mazlumun yaþýný siler geçersin Yunusça söyleþen dillerin vardýr Âþýðýn sazýnda tel olmuþsun sen Düþene uzanan el olmuþsun sen Yalnýzca Allah’a kul olmuþsun sen Buram buram kokan illerin vardýr Halaydýr, horondur, bardýr öðretmen Namustur, iffettir, ardýr öðretmen Kalbi tutuþturan kordur öðretmen Derslere çaðýran zillerin vardýr Ümit çiçekleri açar bahçende Esrik rayihalar saçar bahçende Þeyda bülbül güle uçar bahçende Mýsýr’ý sulayan Nil’lerin vardýr Maksuduna varýr izinden giden Yokuþlarda kalmaz düzünden giden Hiç piþmanlýk duymaz sözünden giden Menzile ulaþan yollarýn vardýr Dünyada ne varsa eserin senin Hep kendine yontmaz keserin senin Gönül sarayýdýr has yerin senin Sarýp sarmalayan kollarýn vardýr Kalpleri ýsýtýr sýcak nefesin Bülbülü yandýrýr o billur sesin Sen ümit taciri, düþmaný ye’sin Ana, baba, bacý rollerin vardýr Fýrat’ýn, Dicle’nin akýþýsýn sen Annenin oðluna bakýþýsýn sen Peygamber çiçeði kokuþusun sen Ýbrahim’den kalan küllerin vardýr Yetime, öksüze kucak öðretmen Yuvasýza yuva, ocak öðretmen Zemheride bile sýcak öðretmen Kuðulara mesken göllerin vardýr Kalem tutan pamuk eller senindir Ilgýt ýlgýt esen yeller senindir Mýzrapla dertleþen teller senindir Dikenler içinde güllerin vardýr M. NÝHAT MALKOÇ |