ÖÐRETMENE KALKAN ELLER KIRILSIN
Anadýr, babadýr, sadýk yardýr o!
Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Darda kaldýðýnda hep o vardýr o! Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Cehalet kör düðüm, açan öðretmen! Karanlýða ýþýk saçan öðretmen! Vakitli, vakitsiz göçen öðretmen! Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Öðretmen olmazsa yanar çýramýz Ýyileþmek bilmez, kanar yaramýz Onunla bir ömür iyi aramýz Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Gönül baðýmýzdan sevgi derendir Biz bir vermesek de o bin verendir O ki gönül gözü ile görendir Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Topraða tohumu eken sensin sen! Körpe fidanlarý diken sensin sen! Aðacý yaþ iken büken sensin sen! Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Ne sorular sorduk, sen cevapladýn Bizler daðýttýkça sen hep topladýn Gönüllerimizde çok yer kapladýn Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Dili tutulanýn dilleri sensin Elsiz kalanlarýn elleri sensin Tarumar bahçenin gülleri sensin Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Seninle her mevsim bahardýr bize Ýzinden gittikçe çýkarýz düze Ne varsa aþikâr, hacet yok söze Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Her kalp bir kapýdýr, sen eþiksin sen! Aþkýn membaýsýn, bir âþýksýn sen! Karanlýk gecede bir ýþýksýn sen Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Bitmez mürekkepsin kalemimizde Batmayan güneþsin âlemimizde Tesellimiz sensin elemimizde Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Doðusun, batýsýn; dört bir yanýmsýn Þanlý bayrak için akan kanýmsýn Masallarda eþsiz kahramanýmsýn Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Kalbim meskenindir bir ömür boyu Senden izler taþýr güzelin huyu Peygamber mesleði, asildir soyu Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Selâmet yolunda bilgindir azýk! Kýymetini bilen kalmadý, yazýk! Mýzraplar kýrýldý, akortlar bozuk! Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Çaresize çare, umarý sensin Biz bayrakta kanýz, damarý sensin Bu kutlu yapýnýn mimarý sensin Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Yusuflar kuyuda, el veren yoktur Önümüzde daðlar, bel veren yoktur Dört yanýmýz diken, gül veren yoktur Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Yusuf’a uzanan ellerin nerde? Yunusça seslenen dillerin nerde? Diken içindesin, güllerin nerde? Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Edep erkân bitti, saygý kalmadý Büyük kim, küçük kim; kaygý kalmadý Kalplerde muhabbet, duygu kalmadý Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Elinden tutan yok, söyle ne hâldir? Yokluðunda nefes almak muhâldir Bir tebessüm eyle yüzleri güldür Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! Sen bir meþalesin, söndüremezler! Aydýnlýk yolundan döndüremezler! Sancýn derindedir, dindiremezler! Öðretmene kalkan eller kýrýlsýn! M. NÝHAT MALKOÇ |