RAVZAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir yağmur tanesi olmak vardı dünyada Ravzanın üzerine usulca düşüp Şevkatinle ıslanmak, Ama firkâtin düştü bize, hasretinle yanmak... Buna da şükür efendim, binlerce şükür, Seni candan öte seven, Seni canından aziz bilen Bir topluluk içinde doğmak.... Birgün gül yüzünü görmenin hayaliyle yaşayıp, Senin aşkınla yanan bir yüreği Taşımaya lâyık bulunmak... Hayalimde geldim yine ravzana Huzurunda ellerimi bağladım Gül kokunu çeke çeke içime Doyasıya için için ağladım... Senelerce döndüm durdum her yana Deli bir çay gibi, aktım, çağladım Senden gayrı ilaç yoktur yarama Kanadıkça, hasretinle dağladım... Nûriye Akyol Görsel alıntıdır. |