296-KARDELEN İLE BAYRAMBu kaçıncı bayramdır, hicranla geçirdiğim, Boğazım düğüm, düğüm, ilmiği çözülmüyor. Saniyeler saatmiş, bu günler de gördüğüm, Gerçekteki ayrılık, bayramla silinmiyor. Hasretler volkan gibi, kaynamakta derinden, Kor alevle yoğrulup, süzülür yüreğimden, küskünlüğün sardığı, güllerin destesinden, Sevdamdaki, dikenin, dalından tutulmuyor. Bilirim ben sendeyim, vefan ise vefasız, Yaşam sen de dururken, beklenilen zamansız, Damarımda dolaşan, günah bile anlamsız, Sevabında tebessüm, kardelen bulunmuyor. Bir gönül, yarasına, kurşundan merhem demek, Ecelsizce ölüme, kurşundan merhem demek, Gözlerindeki yaşlar, zümrütle yakut demek, Bayramın bu gününde, ölümüme akmıyor. Durulmaz sularında, ağıtlar yakmaktayım, Can veren vicdanının, karnında durmaktayım. Penceresiz odanın, içinde kalmaktayım, Ölmüşle diri olan, bedenin duyulmuyor. Hayallerin içinden, akarken zamanından, Güne günler ekleyip, taşmakta mecrasından, Varlığında yokluğun, hiçliğin mekanından, Gönüldeki bu sevda, yanıp ta kül olmuyor. Ruhunla dirileyim, bayramın bu gününde, İlk güne son gün katıp, çıkayım mihverinde, Kararmış duvarların, kalmışken gölgesinde, Bayramı vuslat yapan, sesine varılmıyor. Sessizce bir ölümün, örtüsündeki bayram, Suskunluğum içinde, tutuşup yanan bayram, Nar çiçeği, atıfet, özlemimdeki bayram, Ulaştıran yolların, yönünü göstermiyor. Her bayram bu dur halim, göze dokunan el yok, Geçmişi unutamaz, gelecekten haber yok, Gönül akıl üstünde, anlaşılmaz sevda yok, Sevdamdaki kardelen, dağımda bilinmiyor. Şahin Hanelçi 02.09.2008 ELAZIĞ |
Kutlarım şairim....
Sevgimle..