YÜREĞİNDE KAYBOLMAYI YEĞLİYORUM
manolyalar sen kokarken
aryalar sensizliğe sürgün gece artığı umutlarla geç kalmışlığa soyunuyorum gözlerini arıyorum sokak lambalarında sisleri hiçe sayarak müjganlarına firar ediyorum ay karanlığa küskün biliyorum yıldızlar üzgün mu üzgün beni almayın benden daha fazlada yormayın topladığım kadar biriktiriyorum zorlansam da gülümsemeye çalışıyorum kırgınlıklarımın üstünü kapattım artık sığmıyorum anılara daha fazla özlemini üşütmeden al götür beni buralardan çünkü susma hakkımı kullanıp yüreğinde kaybolmayı yeğliyorum |