Bu gece susmadı kalbimin isyanı hasretine
Uyudum, uyandım silemedim ağıtlarını gözlerimden
Aylarca beni kahreden ne , bilirmisin ?
Bir kuşun feryatlarına ağladım durdum
Neden mi ?.. benim ıssız korkulu gecelerimi
Haset ve zalim gözler nazarladı
Anlatamadım sana tutkunluğumun sesini
Kayboldu penceremde ışığım
Yitirdim hain bakışlarda
Mor baharlarımın sesini

Sesinden sonra bu gece
Uyurum sanırdım uyandım geceye
Daldığım hasretini düşünürken
Kaybettim tüm mazimi bir an... silindi
Gözlerimde yüzün, kulağımda sesindi çınlayan
Kimse göremiyordu bendeki aşkı
O sendin bence
Kimsenin göremediği aşk sendin !
Gittin ! gecelerime acıları bıraktın !

Bu gece
Silindi gözlerimden yaşamak, dünya !
Dalgınlıklar içinde uyumuşum bir an
Sonra ; bir korku ve kabusla
Yeniden ayaktayım, uyurken herkes
Korkulu gözler bakıyordu karşımda
Yenmeye çalıştım dinlediğim şarkıda
O bana öldürücü bakan gözleri
Ama hala yazarken bunları
İçim titriyor...silinmiyor gözlerimden

Oysa geldiğim sabah sana
Bahçende güller coşmuştu
Bülbül suskun beklese de vuslatı
Ya pencerendeki mor menekşen
Çiçeklerini cömertce vermişti bir müjdeye
Umutlarım, yeniden yeşermişti baharla
Avuntular ülkesine yelken açmıştı
Şimdi gel ! ışık ol geceme artık !
Bölme uykularımı
Dinsin kalbimdeki hasretinin sesleri
Bir deli rüzgar esiyor sanki içimde
Yoksun yine yoksun gecemde !
Yağmurlar yağıyor bahçeme
Acılı damlalar gözlerimde
Denizimden gelen meltemler
Nefes nefes dolaşır yüzümde
Seni beklerim her gelişimde buraya
Yoksun... hayalin dolaşır benimle

Sabahın ilk ışıkları ile yine
İsyanım başlar kendime
Yine gün merhaba derken evrene
Doğan güneşi görsem
Sussa hıçkırıklarım ...dinse yağmurlarım
Yokluğun düşer yüzüme
Gölgeler sarar her köşeyi
Hüznün her çeşit bestelerini yaparım
Gözbebeklerimdeki keman
Senin şarkını anlatır geceye

Seni ararken
Ağır ağır yürüdüm bu dev şehirde
Acılar buruk buruk içimde
Ve, kapkaraydı düşünceler
Hasetçi bakışlar sensizliğinde
Fena vurdular, kırdılar, ağlattılar
Anlamadılar beni
Simsiyah gecelerde bir ışık
Sinsice bakışlarda bir umut aradım
Yoktu... yürek yoktu... kara bakış çoktu !
Zifiri zindanlar yazıldı kaderimize
Sensizken gözyaşımla ıslandı umutlarım
Kabuslar sardı uykularımı
Bir ben, bir uykum huzur bulmadı gecelerde

Deniz diye bakmasınlar bana
Şimdi çölüm savrulup giden rüzgarlara
Leyla ve Mecnun’dan kalan
Sağnaklar oturmuş şimdi, göz çukurlarımda
Mekan tutan
Ay gri bulutlara sığındı hüznünden
Ayrılık bestesini yıldızlar çalıyor
Bir kadeh sunuyor gecenin siyah sesi
Ben senin özlemini sunuyorum dudaklarıma
İçtiğim, yediğim ne ? bilemiyorum
Senden uzakta !

Şiirlerdi sensizliğimde avuttu sandığım
Şiirlerdi sevgimi verdiğim
Kıta kıta mısralarda
Bak... coşuyor hayal ülkemdeki ırmakta
Yüreğimdeki seni işliyorum satırlarıma
Gözlerini arıyorum
Kaderimin aynasında
Bitmeyen özlemler içinde geleceksin bana
Gözyaşlarını, ayrılıkları ne olur
Artık hatırlatma bana

Mektubun
Son bulmasa da her efkarlanışımda sana
Şimdi virgül koydum
Yeniden hasret türkülerimi
Yazmak için sana
Bekle... bitmeyen hıçkırıkların sesinde
Gelen damlaları

Günay Koçak

3. 05. 2024