MAVİ KELEBEĞİME MEKTUPLARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın * Hayallerimde seni çizdim tuvalime *
* Ama yoksun ki gecemde.... *
Bu gece susmadı kalbimin isyanı hasretine
Uyudum, uyandım silemedim ağıtlarını gözlerimden Aylarca beni kahreden ne , bilirmisin ? Bir kuşun feryatlarına ağladım durdum Neden mi ?.. benim ıssız korkulu gecelerimi Haset ve zalim gözler nazarladı Anlatamadım sana tutkunluğumun sesini Kayboldu penceremde ışığım Yitirdim hain bakışlarda Mor baharlarımın sesini Sesinden sonra bu gece Uyurum sanırdım uyandım geceye Daldığım hasretini düşünürken Kaybettim tüm mazimi bir an... silindi Gözlerimde yüzün, kulağımda sesindi çınlayan Kimse göremiyordu bendeki aşkı O sendin bence Kimsenin göremediği aşk sendin ! Gittin ! gecelerime acıları bıraktın ! Bu gece Silindi gözlerimden yaşamak, dünya ! Dalgınlıklar içinde uyumuşum bir an Sonra ; bir korku ve kabusla Yeniden ayaktayım, uyurken herkes Korkulu gözler bakıyordu karşımda Yenmeye çalıştım dinlediğim şarkıda O bana öldürücü bakan gözleri Ama hala yazarken bunları İçim titriyor...silinmiyor gözlerimden Oysa geldiğim sabah sana Bahçende güller coşmuştu Bülbül suskun beklese de vuslatı Ya pencerendeki mor menekşen Çiçeklerini cömertce vermişti bir müjdeye Umutlarım, yeniden yeşermişti baharla Avuntular ülkesine yelken açmıştı Şimdi gel ! ışık ol geceme artık ! Bölme uykularımı Dinsin kalbimdeki hasretinin sesleri Bir deli rüzgar esiyor sanki içimde Yoksun yine yoksun gecemde ! Yağmurlar yağıyor bahçeme Acılı damlalar gözlerimde Denizimden gelen meltemler Nefes nefes dolaşır yüzümde Seni beklerim her gelişimde buraya Yoksun... hayalin dolaşır benimle Sabahın ilk ışıkları ile yine İsyanım başlar kendime Yine gün merhaba derken evrene Doğan güneşi görsem Sussa hıçkırıklarım ...dinse yağmurlarım Yokluğun düşer yüzüme Gölgeler sarar her köşeyi Hüznün her çeşit bestelerini yaparım Gözbebeklerimdeki keman Senin şarkını anlatır geceye Seni ararken Ağır ağır yürüdüm bu dev şehirde Acılar buruk buruk içimde Ve, kapkaraydı düşünceler Hasetçi bakışlar sensizliğinde Fena vurdular, kırdılar, ağlattılar Anlamadılar beni Simsiyah gecelerde bir ışık Sinsice bakışlarda bir umut aradım Yoktu... yürek yoktu... kara bakış çoktu ! Zifiri zindanlar yazıldı kaderimize Sensizken gözyaşımla ıslandı umutlarım Kabuslar sardı uykularımı Bir ben, bir uykum huzur bulmadı gecelerde Deniz diye bakmasınlar bana Şimdi çölüm savrulup giden rüzgarlara Leyla ve Mecnun’dan kalan Sağnaklar oturmuş şimdi, göz çukurlarımda Mekan tutan Ay gri bulutlara sığındı hüznünden Ayrılık bestesini yıldızlar çalıyor Bir kadeh sunuyor gecenin siyah sesi Ben senin özlemini sunuyorum dudaklarıma İçtiğim, yediğim ne ? bilemiyorum Senden uzakta ! Şiirlerdi sensizliğimde avuttu sandığım Şiirlerdi sevgimi verdiğim Kıta kıta mısralarda Bak... coşuyor hayal ülkemdeki ırmakta Yüreğimdeki seni işliyorum satırlarıma Gözlerini arıyorum Kaderimin aynasında Bitmeyen özlemler içinde geleceksin bana Gözyaşlarını, ayrılıkları ne olur Artık hatırlatma bana Mektubun Son bulmasa da her efkarlanışımda sana Şimdi virgül koydum Yeniden hasret türkülerimi Yazmak için sana Bekle... bitmeyen hıçkırıkların sesinde Gelen damlaları Günay Koçak 3. 05. 2024 |