Her düş
Her yaş
Her vazgeçiş
Yalıtılmış ruhun muhteviyatı
Aşkın kürediği o ıssız karanlık dehliz…

Şehrin surlarında kayıtlı
Nemli havası İstanbul’un
Bulutun dahi rotasında kaybolan umudun
Teşrifi de güneşin
Sağdıcı yalnızlık keyfe keder her sevincin
Arka yakasında saklı belki de
Hüzün denen o girift zemherinin varlığı
Kanıksanası iken ölüm
Yüz görümü
Söyleyemediği şairin
Beşi bir yerde duygular
Umudun harı
Aşkın nakşı
Seferi tanıklığında esen rüzgârın…

Yok iken de şairin malı mülkü
Peyderpey kaybolan maliki olduğu
Şu göğün endamına
Yaraşır bir aşkla
Baş koyduğu yolu
Tutturamadığı kadar da hedefi
Iskaladığı ne çok hayal ne çok sevgi
İzafi bir tutanak
İhya edilesi o uzak minval
Kamçısı rüzgârın
Şeklen kayıp mizacı mevsimin.

Derli toplu bir ölüm dilerken
Önsezilerinde saklıdır
Doğumu yüreğin izafi bir güneşe eşlik eden
Her gün yeniden dirilen
Bir çiçek
Belki de bir arya tutuklusu kalbin
Sökün eden yerinden
Dilemması varın yoğun
Dokunulmazlığı olsa bile şairin
Ne ki ne?
Uzak kaldığı
Mutluluğun arifesi.

Hörgücünde saklı iken de zehri
Yüreğine akıttığı gözyaşı
İzahı var mıdır sahiden de yasın yasa mahiyetinde
Cürüm işleyen bir fiilin daha nezdinde:
Sev ve özle
Ve hayal kur,
Renklerin devasa asası iken beyazın masum tınısında
Saklı tuttuğu
Nur yüzlü bir aşk masalı.

Nakşında ölümün kayıpların babadan mirası
Zimmetli olduğu kadar da aşka
Şiarı ille ki sevgiden ibaret
Döktüğü taşları
Eteğinden sızan irin
Eksik etekli bir hüzünle yanarken için için
Meylettiği yas
Neşrinde yaşamın
Dünde saklı o naaş.

Sözcükler kördüğüm
Duygular ve umut
Yeltendiği muradın ipine tutulu
Ellerinden de kayarken sevdikleri
Ruhsatı yok mademki mutluluğun
Zaman aşımına uğramış olsa bile ruhun
Tutulan nutkuna eşlik eden
Kalem ziyadesiyle yaşaran
Gözlerinde olmadığı kadar çalıntı yalnızlığın
Ve işte kaderde kazılı azadesi gönlün.

Dökülen surelerin verdiği huzuru
Bahşedene duyduğu
Şükür ve sabır ve yankısı
Nasıl da duyulur nidalarının.

Bir hayal mevsimi iken yaşam
Ziyadesiyle yürekten taşan
Göreceli bir izdiham
Gönülsüz yaşadığı kadar da şair
Dağlar tepeler bayırlar aşan
Bir neferdir ki
Araf’ta birbiri ile kapışan duyguların
Ansızın solduğu
Ansızın söndüğü o ferin:
İmdadına yetişene şükürler olsun ki…

Her şiir
Şairin yeniden doğuşunun müjdecisi
Tutuklu kaldığı kadar kıblesinde
Tutuşan dizelerin eşlik eden nüktesinde…