SON MUHTURAMavi, gökyüzünün asil sahibi Beyaz bulutların gölgesinde karınca Deniz, dalgaların hırçın şairi Gemiler zincirlerini kırmak için giderler, Uzak diyarlara. Uzak, özlemin yankı bulduğu yer Yakın, eskiyen yüzün onarılmayanı Aşk, umudu yeşil ışık yakan huzme Ölüm, ışıkların söndüğü o gece, Verilen son muhtıra. Sır, bilinmeyene giden darağacı Öyle bir tutku; olduğundan çok acı, Ürkek bir ceylan giymişti o tacı Tahtan inerken baktı ki; Çekilen son kura. |