BABASIZ
Baba gidince
Çocuğun Neşesi kaçar İçine kapanır Kendini yalınız hisseder Ne gülümser Ne de şımarır Kendiliğinden durgunlaşır Coşkusu neşesi biter O gözyaşını herkesten saklar Damlar damlar da Kalbindeki derinliğe akar Bir yanı boşluktur Her yanı dökülmüş kırılmıştır Babasız geçen o gözler Umudunda hep yorulur Baba gelmeyince Dünyalık keyfi kaçar Bir yanı mutlu görünse de Bir yanında soğuk rüzgâr eser |
Değerli bir şiir okudum gönül sesiniz var olsun tebrik ederim
Saygılarımla