Sessiz Çığlıklarım
Yine karanlık odamda tek başımayım.
Üstüme kapatılmış kapılar ardında. Sessiz çığlıklarım gebe aydınlığa. Belki beni de alır yanına diye. Kabuslar içinde yaşıyorum hayatı. Bir gün aydınlığa kavuşma ümidiyle. Gitgide gömülüyorum karanlığa. Bir daha aydınlığa kavuşamayacakcasına. Ses etmeden öylece anlatıyorum kendimi. Belki beni anlarsın diye. Anlatıyorum kendimi geceye. Bir gün anlamak istersen beni, dinle geceyi. Belki anlarsın beni. |