YA HAZRET-İ MEVLÂNÂ 🌾Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ŞİİR VİDEOSUNDAKİ ŞİİR SÖZLERİ :
ÜZÜLME! DERT ETME CAN! MEVLÂNÂ Üzülme! Dert etme can! Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan, Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset can!… Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğini her ne ise Bir bakarsın yağmurlu bir gecede Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış Bil ki Güzellikler de var bu hayatta Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin? “Hüzün olgunlaştırır” “Kaybetmek sabrı öğretir...” Şimdilerde bol bol dua ek ! Hasat yakındır can ! Kaderini sev ! Varsa kederini de sev ! Üzülme hastalıklarına, gör hangi günahlarına kefaret olacak.. Terk edildin diye de üzülme, demek ki sevebilecek bir yüreğin var.. Geçmişi unut, hiç yaşanmamış gibi davran. Buluttan nem kapma ! Döküver kirpiklerinden sonbaharı, bir gün elbet mutlu tebessümlerle kol kola gireceksin. Koklayacaksın yağmur sonrası toprakları, yükleyeceksin ruhunu kelebek kanadına. Uçacaksın semalara sevdiklerinle can! Sana tanınan süre üzülmeye değecek kadar uzun değil ! Herkes gibi sen de sonsuzluğa gün gelip kanat çırpacaksın. Hayatın telaşından insan pek farkında olmuyor ama, kum saati alta doğru hızla akıp gidiyor. Henüz aşılmamış çok yolların var, hiç mi güzellik yaşamadın ? Ufacık bir hatıranda mı yok yanında? Hayatın ellerini bırakma,küsme.. Hadi mavilerini giyin,çık dışarı.. Denizle cilveleşen martılar gibi hayata kur yap. Yitirdiğin güneş için sevda türküleri söylemeye devam et.. Ölümlü de olsa hayat, ölümsüz bakışlarla bak! Kaçmakla kurtulamazsın ki; yalnızlıktan,hüzünlerden,hayattan.. Ayakta kalman gerek,yaşaman gerek can! Hayat seni de içinde görmek istiyor, hadi yaklaş ! Unutma ki ; Yapamadıklarının kazası yok ! Ve yine unutma ki; Aydınlık,geceye hiçbir zaman yenik düşmedi CAN ! MEVLÂNÂ 17 Aralık 1273’te vuslata eren, hoşgörünün ve kardeşliğin temsilcisi gönül insanı, büyük düşünür Hz. Mevlana Celaleddin-i Rumi’yi 750. vuslat yıl dönümünde sevgi, saygı ve rahmetle anıyorum. YA HAZRET-İ MEVLÂNÂ 🌾 Şeb-i Arus vuslattı, Sevgili’ye kavuştun Sen ne güzel insansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Düğün Gecesi bitti, sen Rabb’ine ulaştın Sen ne güzel ihsansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Yazdıkların okunur, sen hep gönüllerdesin Bülbüllerin sesiyle açılan güllerdesin Sözün kalbe dokunur, her zaman dillerdesin Sen ne güzel lisansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Hamdın, piştin de yandın başararak hünerle Mesnevî, Fihi Mafih daha nice eserle Tanıştırdın bizleri işlediğin cevherle Sen bize armağansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Şems’i ona demişti,âlemlerin sarrafı Ledün âleme doğru yola çıktı evsâfı Sırlar dolu âlemde artmıştı inkişâfı Sen Mevlâ’ya canansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Hoşgörülü olmakta sen deniz misâliydin Kusurları örtmede gecenin emsâliydin Işık saçarak yanan bir mumun timsâliydin Sen can içinde cansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Asıl ismiydi onun Celaleddin Muhammed Mevlânâ’nın babası pir Bahaeddin Veled “Alimlerin Sultanı” nâmıyla meşhur namzed Sen bir şîr-i cihânsın, Ya Hazret-i Mevlânâ Mümine Hatun idi Mevlânâ’nın annesi İlim irfanla meşgul dolup taştı hanesi Her sözü yakut, mercan gerçek inci tanesi Sen yüreği sarsansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Susmalar dostu oldu hep susarak konuştu Ledün ilmi yolunda bir gün Şems’le tanıştı Marifetullah sırdı, ilâhî uyanıştı Sen sarsılmaz imansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Nice sultanlar geçti, unutuldu halleri Her zaman gönüllerde Hakk’ın velî kulları Sevgiyle döşediler, O’na giden yolları Sen gönüller açansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Üşüyenler var diye asla ısınamazdı Susayanları bilir; su içip kanamazdı Aç olanı görünce, kalbi dayanamazdı Sen takdire şâyansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Gönül gözüyle bakan görür dedi özünü Kimi zaman susarak söylemişti sözünü Gönülün sevmediği neylesin der gözünü Sığınacak limansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Bir sevgi köprüsüsün gönüllerden gönüle Türkmenoğlu der; güller âşık olur bülbüle Mürşid-i kâmil velî her zaman gelir dile Hak yolunda kervansın, Ya Hazret-i Mevlânâ Şükrü Atay (Türkmenoğlu) şîr : (Farsça) Aslan Ledün ilmi : Allah’ın dilemiş olduğu kullara vermiş olduğu, olayların arkasında yer alan sırları ve bunula birlikte gayb bilgilerini de bilme yeteneği şeklinde tabir edilir. Kehf Suresi içerisinde 65. Ayet kapsamında, Hz. Hızır’a Allah katından rahmet şeklinde ledün ilminin verilmesinden söz edilir. “ BEN KUR’AN’IN BENDESİYİM, KULUYUM. BEN MUHAMMED MUSTAFA’NIN (SAV) YOLUNUN TOZUYUM. BUNUN DIŞINDA KİM BİR ŞEY NAKLEDERSE BENDEN. BEN O SÖZDEN DE ŞİKAYETÇİYİM, O SÖZÜ SÖYLEYENDEN DE!” HZ. MEVLÂNÂ DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER (Sonsuz teşekkürlerimle) Dört bir yana saçtı, feyzin Mevlânâ Keyfiyette buldu, yolu Mevlânâ Hak Bir yola inan, cehdi Mevlânâ Muhammedi Nurun, vecdi Mevlânâ _____ deniz_tayanç1 Gönüllerin fatihi yüce dava neferi Yerinde hiç durmadı nher an oldun seferi Hakk’ı yaren eyleyip celb ettin gönülleri Yok olmayan zamansın, Ya Hazret-i Mevlânâ _____ Mustafaoğlu İlyas |