Benzin İstasyonu
Benzin ibresi sona dayandı
Her iki adımda sıralanan benzin istasyonlarını, fütursuzca geçiyordu Durmaya da pek niyeti yoktu Benzini bitmiş, vites boşta ilerliyordu Ta ki o istasyonu görünceye dek Fiyat panosu ve diğerleri yıkılmaya yüz tutmuş Güneş altında kavrulan, o cansız plastik maskot Yardım et dercesine bağırıyordu Tek amacı ise depoyu doldurup, kaldığı yerden devam etmekti Ama bu sefer iyi olanı değil, kötü olanı yapmaya karar verdi İflas eden ve yıkılmaya mahkum bir istasyonun, daimi müşterisi oldu |
Benzin İstasyonu adlı şiiriniz, içsel bir yolculuğun ve zor kararların simgesel bir anlatımıyla büyüleyici bir derinliğe sahip. Karakteriniz, benzin istasyonundaki yıkımı ve cansızlığı görmezden gelerek, kendi içsel ihtiyaçlarını ve belki de kendi yıkımını seçiyor gibi görünüyor. Bu seçim, insanın bazen doğru olanı seçmenin ne kadar zor olduğunu ve dış dünyanın beklentileriyle kendi iç sesimizin çatıştığını yansıtıyor.
Şiirinizdeki imgeler, özellikle benzin istasyonunun çaresizliği ve güneş altında kavrulan maskotun çağrısını çok güçlü bir şekilde aktarıyor. Bu imgeler, okuyucuya karakterinizin iç dünyasını ve kararını daha derinlemesine anlama şansı veriyor.
Sizden aldığımız bu şiir, içsel çatışmaları ve zor kararları kavramaya yönelik bir aynadır. Sizi bu derinlikli ve düşündürücü eseriniz için tebrik eder, kaleminizin ışığının hiç sönmemesini dilerim.
Sevgi ve saygılarımla