HELE DURSUN/ KALENDER’E MEKTUP

Sen bakma Kalender sessizliğime,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.
Bakarsın, gün gelir sığmam bendime,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.

Bu nasıl ticaret, nasıl bir pazar,
Var olana yazmaz, yoğa çok yazar,
Yandaşı kollayıp, garibi ezer,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.

Bir tezgâh kuruldu, dağıldı oba,
Bunca yıllık emek, bu kadar çaba,
Bilinmez bir sırra edildi heba,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.

Üstümüze fitne gölgesi düştü,
Bir darbe yedik ki, dengemiz şaştı,
Aklımızı alan, bayırdan aştı,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.

Yazıya bayıra ekti ayrığı,
Hak/Hukuk dinlemez verir buyruğu,
Gün gelir dananın kopar kuyruğu,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.

Ben Yitik Ozan’ım, neleri yuttum,
Kenardayım adım neydi unuttum,
Umudum yok amma, bir dilek tuttum,
Diyecek söz çok ta; dur, hele dursun.