MAHKUM ETTİN YAR
Özlemi, gurbeti, senden öğrendim
Sen beni hasrete, mahkum ettin yar Gönle unut diye, az mı direndim Her sabah, her akşam gözde tüttün yar Yokluğun kahreder, sen nasıl yarsın Deli yüreğim de, her dem efkarsın Aklımda fikrimde, her an sen varsın Bak ben bittim amma, sende bittin yar İzdivaçtı elbet, benim muradım Hayat zehir oldu, bozuldu tadım Vuslata varırken biz adım adım Elinin tersiyle, nasıl ittin yar Bu nasıl tavırdır, sevdadan yana Pişman ettin beni, gördüğüm ana Çok sevdim demiştin, hani sen bana Sende sevdin ise, neden gittin yar Aklımdan geçeni, hemen bilirdin Yanlış bir şey yapsan, pişman olurdun Bir gün göremesen, koşup gelirdin Sen böyle değildin, bana n’ettin yar Belki benim gibi, sen de bizarsın Sevda yağmuruydun, şimdi de karsın Her nereye baksam, orda sen varsın Özlemler dağ oldu, artık yettin yar Lüzumsuz ne zormuş, bu kara sevda Böyle bir cefayı, kaldırmaz gövde Şimdi baykuş öter, bu koca evde Ben sürünüyorken, sen seyrettin yar Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |