Dünyayı donattılar, renk renk, her yan,
Bu renklere kanma, gönül dolmadan.
Gelenler neşeyle, gidenler hüzünle;
Sen yürü yolunda, gönül solmadan.

İnsanlar koşuşur, sahte bir dünyada,
Gerçekler gizlenir, maske ardında.
Bir gün her perde düşer, sahne sonunda;
Sen sahici kal, masken düşmeden.

Hayat bir tiyatro, herkes s’özünde,
Kimisi ağlar, kimisi güler hüzünde.
Oyun bitince, gerçekler su yüzünde;
Sen rolünü oyna, sahtelik olmadan.

Zaman akıp gider, durmaz hiçbir an,
Her anı değerli, kaçırma z’aman.
Mutluluk kısa, hüzün uzun bir zaman;
Sen anı yaşa, pişmanlık olmadan.

Dünya bir sergi, her köşe bir sanat,
Her sanat bir iz, bırakır hayat.
Güzelliklerle dolu bu dünya haritası;
Sen de bir iz bırak, izin silinmeden.

Dünya bir sahne, herkes bir oyuncu,
Kimisi figüran, kimisi başrolcü.
Perde kapanınca, geride ne kalcı?
Sen sahneni koru, perde inmeden.

Rüzgar eser sessiz, çiçekler açışır,
Her biri bir hikaye, gökyüzüne kaçışır.
Hayat fırtınasıyla ne çok şey uçuşur;
Sen kökünü sağlam tut, dalın kırılmadan.
*
Gözler çok şey görür, kalpler çok şey hisseder,
Her bakış bir anlam, her his bir iz bırakır.
Dünya gürültüsünde, bazen gerçekler silikleşir;
Sen gözlerini açık tut, gerçekler kaybolmadan.
Yazan : SagirZadeOzaN 📝✒️📝