Sitem değil amma kızdım feleğe
Zehir etti ekmeğimi aşımı
Sardı beni türlü türlü dertlere
Beş yaşımda bozdu garip başımı

Yetim kaldım boynum erken büküldü
Saçlarım ağardı dişler döküldü
Sanki damarımdan kanlar çekildi
Bilemedim baharımı kışımı

Issız gecelerde epey ağlattı
Çocuk yaşta ciğerimi dağlattı
Babam gelir diye yola bakıttı
Akıttı gözümden kanlı yaşımı

Yetimin halini kimseler bilmez
Gelen giden vurur yüzüne gülmez
Dar gününde bile dostların gelmez
Karıştırdı hayalimi düşümü

Köyümden den çıkalı elli yıl oldu
Gide gele çöller bana yol oldu
Dertten kurtulmaz başım bir hal oldu
Vura vura çürüttü bu döşümü

Elemi kahırı sineye çektim
Bilemedim ne yaptım neler ettim
Acıları gönül bağına ektim
Sıka sıka döktürdü hep dişimi

Tozoğlu der umutlarım yok oldu
Yürek bedene çekilmez yük oldu
Bir ömür boyu ağlamak hak oldu
Zindana çevirdi içim dışımı

Mustafa AK (TOZOĞLU)