İÇİMDEKİ HÜZÜN
Bir sonbahar yorgunluğudur, içimdeki hüzün!
Yağmurların ıslattığı yollardan geçerken Islanır yalnızlığım! Bedenimle birlikte Senin yokluğun! Sırıl sıklam eder göz yaşlarım! Her el ele tutuşmuş çift gördüğümde... Sanki, seni görür gözlerim! Seni arar... Seni özler... O an sana bakar gibi bakar gözlerim! Seni özler... Seni arzular bu bedenim! Heyacanlanır yüreğim! Buğulu bir geceye yükselir nefesim! Yokluğunda üşüyerek hiçliğe sarılır bu bedenim! Ağlar, harap olur yüreğim! Beklerim bir ümit ile... Belki bir gün ansızın dönüp gelirsin diye! Akşama kadar yollarını gözlerim! Dinçer Dayı |