İDAM MAHKUMU
Tükendi, kalmadı umudum.
Eriyen mum gibiyim, sönüyorum. Sevda ile sararıp soldum Eriyen mum gibiyim, sönüyorum. Bir dikenli gülün bahçesinde. Sıyrıldı, kanıyor her yerim. Bir ahunun peşinde dal misali Döküldü yaprağım, kuruyorum. Dilim avulandı, bağrım yanıyor. Hekimler toplanmış derman arıyor. Acel kapıda beni çağrıyor. Umutsuz bir hastayım, ölüyorum Dediler ölümden başka bulunur deva Deva ararken, öldürdü bu sevda Hasta yatağımda gözletim yolda. Batan gün gibiyim, sönüyorum Bülbül olup dalında öter iken. Aşkın ateşiyle yanıp, tüter iken. Bir deli boran gibi eser iken Rüzgarım kesildi, duruyorum Aşık Şenol düşmüşüm derde Sevda tohumun ekili bende. Aşkın darağacı dikili bende. Kırılmış kalemim, ölüyorum |