Köy kokulu çocukluğum
Köy çocukluğum
Unuturmuyum hiç seni Seni, hiç unuturmuyum Köy kokulu Çocukluğum Sensin, varlığım, asaletim Medeniyeti, fazilletim Özüm Bir başka güzeldin Köy kokulu, çocuğum Siyah renkli kol askılı Pantolonum Beyaz renkli işliğim Üstüne mor yünden yapılmış Cepkenli kazağım Ayağımda İçi kırmızı astarlı Trabzan yapımı Parlak siyah Cızlavat ayakkabım Sen, bir başka güzel Sen, bir başka, özeldin Bana, her şeyinle yeterdin Köy kokulu çocukluğum Köy meydanında, yada Bir kerpiç evin toprak damında Kemik oynardık, dama, beş taş Uzun sırıkla At oyunu, Yada çelik çomak oynardık İp atardık, salıncakta sallanırdık Hey gidi Köy kokulu çocukluğum Özledim seni Seni çok özledim Dağına, Taşına, kırmızı gelincikler papatyalar, menekşeler açan Tarlalarına, Çayırlarına, bostanlarına Bayırlarına, sığ ormanına Uğramaz oldum Köy ortasında nazlı nazlı akan Çeşmenden Gürül gürül akan derelerinden Eğilip,avuç içlerimle Buz misali, suyundan içmez Toprak yollarından geçmez oldum Gurbet ayırdı bizi, Ekmek parası uğruna ayırdı bizi Bizi ayırdı köyümden toprak evimden, soğan, marul, taze fasulye ekili bostanımdan Köy kokulu, çocukluğum ______şair 67 ______ Ali Cemal AĞIRMAN |