BIRAKTIN
Çekilsin üstümden kederin eli
Dikenler içinde gül mü bıraktın. Savursun gamları seherin yeli Bende acınacak hal mı bıraktın. Gönlümün saati olmuyor dakik Bir koca çınarım yaprağı dökük Aslan’a dönmüşüm dişleri sökük Kırık kovanımda bal mı bıraktın. Yollarını gelir diye yokladım Uzanacak yardım eli bekledim Dertlerime nice dertler ekledim Bende tutunacak dal mı bıraktın. Gönüller nar’ında vuslata erdim Şu fani dünyada bitmiyor derdim Al canımı ’’ah’’ der isem namerdim Bir nefeslik canlı kul mu bıraktın. Ya Rabbim! yolumu doğruya çıkar Gün gelir bedenim canından bıkar Dert canı yakarken sel bendi yıkar Bana çıkacağım yol mu bıraktın. Sevgi yağmurunda Aşkta kurağım Hani ben ustaydım sende çırağım Ben sana bu kadar çok mu ırağım Dosta uzanacak kol mu bıraktın. Dilek tuttum gelir diye yoluna Nazar boncuğuna bir at nalına Çaputlar bağladım ağaç dalına Bana umut veren fal mı bıraktın. A. Kadir YALDIZKAYA |