Eniştenin Anısına (Ali Osman) *Şiirin hikayesini görmek için tıklayın 25 Şubat 2024 Pazar günü Ankara Gülhane Hastanesinde vefat eden Eniştem Ali Osman Gövsulu’nun anısına kaleme aldım.
Saygıyla sunulur.
.
Adımlar küçüldü sesin kısıldı Gözlerin ufaldı, gücün kesildi Pes etti dizlerin karnın kasıldı Gönül hanen ne der enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Gülünce gözlerin, çekik olurdu O gözde hastalık birden belirdi Deseydin yanına doktor gelirdi Gönül hanen ne der enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Çekmedin belki de dileğin oldu Bi görsen torunun gözleri doldu Hele eşin yavrular gül gibi soldu Gönül hanen ne der enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Şakayı severdin, bu hiç olmadı O eski günlerden eser kalmadı Haklısın, hekim de çare olmadı Gönül hanen ne der enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Geldi eşin dostun içler döküldü Kimler duydu ise hepten yıkıldı Kor düştü döşlere canlar sıkıldı Gönül hanen ne der enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle İyiyim ürkmeyin geçecek derdin Hanemi dolaşıp döneyim derdin Bu sonu acaba sende mi gördün Gönül hanen ne der, enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Bilesin, seni de anlayan çokmuş Sorun ne der isen inadın pekmiş Çektiğin, dert ise zorlu ve tekmiş Gönül hanen ne der, enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle Kavuştun üç aylar müjde tacına Cemali der inmedin ayak ucuna Yaradan son verdi hepten acına Gönül hanen ne der, enişte söyle Dürüstün doğrunun şansı hep böyle .. H.C.ÖRS(Cemali), Ankara - 25.02.2024 (A - 348) |