DÖNME YOLUNDAN...Düşmüşse yüzüne yaşamın izi, Dönme sen yolundan yürü yine de. Vursa da dizine can yakan sızı, Dönme sen yolundan yürü yine de. Hayat hep gaile sonuna kadar, Sevenler canını cânâna adar. Yazılsın isterse alnına keder, Dönme sen yolundan yürü yine de. Tâlip olan ancak zora dayanır, Bazen kara giyer, ala boyanır. Her şafakta yeni bir gün uyanır, Dönme sen yolundan yürü yine de. Geçici hevesle hiç oyalanma, Sisli her açılım,söner zamanla. Ne kuşlar havada süründü ama, Dönme sen yolundan yürü yine de. Din ve devlet ister ulu siyaset, Bu niyete etmez herkes kifâyet. Türk’e göre düzen istersen şâyet, Dönme sen yolundan yürü yine de. 20.08.2009 (Arşiv) Fatih-İST. Enver Özçağlayan |
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım. Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım.Selam ve saygılarımla...