Bir sen var ben de
Mutlu olduğum
Ben de bir sen var
Aşkla dolduğum
Ne anlayabildim seni
Ne anlatabildim
Var ile yok arası zamanın
Tam ortasında
Bir sitem resitalidir
Yaşanan şimdi
Adın düğümlenir boğazıma
Bir türlü söyleyemem
Silik bir aşk mektubunun
Satır aralarında
Geçmişime doğru yol alıyorken
Bir yerinde duruyorum
İstemsiz
O anı hatırlıyorum birden
Kaybettiği oyuncağı bulan
Bir çocuk gibi
"Neyleyim köşkü, neyleyim sarayı
İçinde salınan yâr olmayıca"
Müzeyyen Senar’ın sesi geliyor kulaklarıma

Bak gönül bahçemde, zambaklar açtı
Gözlerim seçmiyor, sen olmayınca
Uzun gecelerde, hep uykum kaçtı
Günlerim geçmiyor, sen olmayınca

Bir sen var bende
Aklımdan bir türlü atamadığım
Bir sen var bende
Elimi uzattığım da tutamadığım
Ne sevdiğim bildiğim
Ne de yarim dediğim
Bir hüzün çemberidir oysa
Şimdiler de beni
Sım sıkı saran
Bakışların da terk etti
Hep karşımda duran
Bir şiirimin
Berceste dizesine gizlediğim
Sevdamı
Yana yıkıla arıyorum şimdi
Tükenmek bilmeyen
Çile yağmurların da ıslanıyorum
Yürek çeperlerimi sıkarken yalnızlık
Bir inilti geliyor kulaklarıma
Zayıf ve cılız

Haklıyım dedin hep, tüm suçlarında
Dua vardı her dem, avuçlarında
Çiçekli ağacın, dal uçlarında
Kuş bile uçmuyor, sen olmayınca

Ben de bir sen var gülüm
İkna edemediğim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ