NE SEN, NE DE BEN
NE SEN, NE DE BEN
Aklında mı? Seninle; Kadıköy’de görüştük. Uzun yıllar boyunca, derdimizi bölüştük. Kederlere ağlayıp, kahkahayla gülüştük. Ne sen vazgeçtin benden, ne de ki ben vazgeçtim! Ne oldu bilmiyorum; kıskançlık kriziyle; Ne düş, ne de gerçekle, sözde gördün biriyle! Sevgiyi sulandırıp, aşka kattın bin hile! Ne sen vazgeçtin benden, ne de ki ben vazgeçtim! Yedik içtik birlikte, bana ettin hep dikte! Düşünüp taşınarak, karar verdik birlikte! Kusur bulmayacaktın, bana diktiğin börkte! Ne sen vazgeçtin benden, ne de ki ben vazgeçtim! Nihayet biz ayrılıp, her söyleme darıldık. Mutluluktan vazgeçip, mutsuzluğa sarıldık! Ortada birşey yokken, sebepsizce kırıldık! Ne sen vazgeçtin benden, ne de ki ben vazgeçtim! Geleceği ön görüp, ayrılığı bilerek. İyi şans dileyerek, nice ahlar alarak! Hiç farkında olmadan, son noktaya gelerek! Ne sen vazgeçtin benden, ne de ki ben vazgeçtim! Efkan ÖTGÜN |