DÖVMEYİN ÇOCUKLARI...!
Küçücük dilleri , yalan söylemez..
Şipşirin kulakları , gıybet dinlemez.. Onlar bu dünyanın süsü, vildanları.. N’olur dövmeyin çocukları.. Sevilirler gözlerindeki ,şirin ifadeyle.. YARABBİ...!onlara uzanan elleri kahreyle.. Onlar geleceğin ,ibni sinaları.. N’olur dövmeyin çocukları.. Bizler gül isek, onlar tomurcuk.. Bizler tesbih isek, onlar daha boncuk.. Onlar istikbalin ,kurucuları.. N’olur dövmeyin çocukları.. Yumuk yumuk elleri, tutulmak ister.. Gül bahçesi kalpleri, sulanmak ister.. Onlar bütün mutluluğun , parçacıkları.. N’olur dövmeyin çocukları... Onların her zaman, pembe dünyaları.. Şirin tebessümleri, renkli rüyaları... Açık semalarına çekmeyin , kara bulutları, Yalvarırım.. dövmeyin çocukları... UMMUEYTEM |
İnanılmaz derecede çok şaşırmıştım . Acaba dedim çocuk masum bakmaktan öte, nasıl baka bilirdi?...Yada nasıl bakmalıydı onların gözünde?.
Fakat ben hala direniyorum ve yaşadığım müddetçe ,"çocuklar masumdur ve masum bakmak onların hakkıdır diyorum.Ellerini onların gözyaşlarına,kanlarına ve topraklarına uzatanlara inat ,çocuklar çocuk olarak yaşamalı hayatlarını.