İNSANIZ BİRAZ DA KÜLzamanın hırkası düşmüş sırtımdan, şimdi vakit ne, kuşluk mu, ensemde bir ağrı yanar, gözlerim şeşi beş, ben ben değilim, sanki küfelik, sanmam aynaya düşen, gölgenin yalancısı, iki yüzlü aynalar, cama düşen ağlamak, eskim eskimeyen eksilmeyen yaram, ne zaman iki kirpik öpüşse cereyan, insanız biraz ağlak, biraz güleç, biraz köz, biraz kül… Sibel Karagöz #sibel_karagoz #sibelkaragözşiirleri |