BEN BENİM SAKSISIZ TOPRAĞIMyazıyorum, yürüyüş yapıyorum, sayfalı yalnızlığımı okuyorum, ya da sayfasız boğuluyorum, bol kahve içiyorum. hayat işte tükeniyor insan, bozuk para gibi harcıyorum, bardaktaki kahve soğuyor, küllükler boşalıyor, bir geceyi, bir güneşin eline veriyorum, gözlerimde ki mor çiçeklere, yaşamak diyorum yaşamak, ben benim saksısız toprağım… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |