VEBÂL DAĞDIR KÂF'TAN YÜCE !
Bu kadar mı zordur acep,
Şeref, ahlâk, edeb, erkân! Mesainiz, sade ta’cib; Tavsif; Zâlim! Doğru Furkân! İnsanoğlu, zâlim, câhil, Gâfil, hâin, buna dahil, Sanır kendin, ıs’sız bahil; Kıyl-u kâli, tartmaz derken! Olduğunca görünmeyen, İSLÂM AHLÂK BÜRÜNMEYEN, Küfre koşup, erinmeyen; Solar el-hâk, günden erken! Şöyle bakın, dünya kime, Kalmış düşün, olma seme, Küfrle imân, gider güme; Hale titrer, şerde şerken! Zânki kırar, beli, dalı, Bu zehire, banma deli! Gemleyerek, kaygan dili; Kul hakkından, olun korkan! Vebâl dağdır, Kaf’tan yüce, Düşünün ki, ahvâl nice! Ozan İlo’m, nûr bu gece; Koşsan herkes, rûhun yurken! 26.09.2008/15.36 Ta’cib : Hayrete düşürme Bahil : Avare, başıboş, serseri |
Şiir çok özel ,bize saygı ve hürmetle okumak ve okumamıza izin vermeniz mukabilinde teşekkür etmek dışında bir hakkımız olduğunu düşünmüyorum.Saygı ve selamlarla iyi bayramlar.