Yorgunlar
Yorgun insanlar geçti bu sokaktan
İçlerindeki caddeler uzadıkça Kırıldı ümitleri ve aynalarda bakamaz oldular kendilerine Geniş bir ovada koşturmak istiyorlar Belli ki hayalleri daralmış masmavi gökyüzünü düşleyip çiçeklerin arasına uzanmak istiyorlar Kimsenin yoluna çıkmadan kaderin birleştirdiği dışında kimseyle konuşmadan dünyadan geçip gitmek istiyorlar Yorgun insanlar, gözlerinin altında morluklar belli ki uykusuzlar bu dünyadan geçip gitmek istiyorlar Zeynep Zuhal Kılınç |